در تولید آبرنگ از رنگدانه و یک ماده چسبنده قابل حل در آب (معمولاً صمغ عربی) استفاده میشود. آبرنگ را بهوسیله قلم مو بر روی کاغذ، مقوا، پاپیروس و… به کار میبرند. از این جهت با بسیاری از رنگمادههای پوششی تفاوت دارد که در آن سایه های رنگ روشن از طریق رقیق کردن رنگ ماده حاصل میآید و نه با افزودن سفید.
هنرمندان بسیاری همچون وان دایک، آلبرشت دورر، ویلیام ترنر و دیگران از آبرنگ برای خلق آثار خود یا برای تهیه پیش طرح بهره بردهاند.
آبرنگ در انواع مختلف تیوپی و قرصی به بازار عرضه میشود.
آبرنگها بهطور کلی در دو دستهٔ اصلی قرار میگیرند:
آبرنگهای شفاف که در جعبههای گوناگون به صورت قرصهای یک اندازه یا بلوک و مانند آن به بازار عرضه میشوند.
گواش یا آبرنگ پوششی و مات که در حقیقت همان رنگهای جسمی در نقاشی سنتی و مینیاتور است.